Rynny stalowe sprawdzają się szczególnie dobrze w regionach, gdzie występują intensywne opady deszczu i inne gwałtowne zjawiska atmosferyczne, a także w miejscach silnie nasłonecznionych. Wytwarzane obecne systemy stalowe to już nie tylko produkty ze stali ocynkowanej, ale zabezpieczone dodatkowymi warstwami zabezpieczającymi, czy nadającymi trwały kolor.
Oczywiście system rynnowy to nie same rynny. W skład standardowego orynnowania stalowego wchodzą: rynny i rury spustowe wraz z odpływami, haki doczołowe lub nakrokwiowe, łącznik, łuki, mufy, kolanka oraz obejmy.
Przed montażem systemu rynnowego
Przed montażem rynien trzeba oczywiście ustalić wielkość systemu rynnowego – długość rynien, liczbę rur spustowych, a także ich przekroje i profil rynien. Zależy to od wielkości dachu, ale również jego kształtu (liczby i nachylenia połaci), trzeba wziąć także pod uwagę intensywność opadów w regionie, gdzie stoi dom. Efektywną powierzchnię dachu, będącą podstawą wyliczeń, można obliczyć ze specjalnego wzoru, ale ponieważ pod uwagę trzeba wziąć wiele dodatkowych czynników, zaprojektowanie i dobór systemu rynnowego najlepiej powierzyć doświadczonemu dekarzowi. Pomocne mogą być specjalne kalkulatory, umieszczane na stronach producentów systemów rynnowych.
Dowiedz się więcej: Jak dobrać wielkość systemu orynnowania
Kiedy elementy systemu rynnowego są już kupione i trafiły na plac budowy, pamiętajmy, żeby je przechowywać w suchym miejscu, a folię ochronną usunąć z elementów długich nie później, niż po 3 miesiącach od daty zakupu.
Fachowy montaż orynnowania
Montaż orynnowania może nie wydaje się trudny, ale żeby to zrobić dobrze, trzeba mieć pewną wiedzę i doświadczenie. Trzeba też pamiętać, że prace są prowadzone na wysokości, co jest dodatkowym utrudnieniem. W przypadku systemu stalowego przydatne też będą nieco bardziej specjalistyczne narzędzia. Wszystko to wpływa na fakt, że montaż orynnowania najlepiej powierzyć doświadczonym dekarzom. Warto jednak wiedzieć, jak to powinno być zrobione i na co zwrócić uwagę podczas montażu systemu rynnowego.
Krok 1. Wyznaczenie umiejscowienia rur spustowych
Umiejscowienie rur spustowych musi być uwzględnione już podczas doboru orynnowania. Najczęściej umieszcza się je pośrodku ściany lub przy jej skraju. Dokładne wyznaczenie miejsc, w których się znajdą rury spustowe to pierwszy etap montażu systemu rynnowego.
Krok 2. Mocowanie haków – metoda, spadek, odstępy
Zanim zamocuje się rynny, trzeba wybrać jedną z dwóch metod instalacji – za pomocą haków doczołowych (mocowanych do deski czołowej) lub nakrokwiowych (mocowanych do krokwi lub pierwszej łaty). Jest to o tyle ważne, że ma wpływ na sposób wykończenia okapu.
Montaż haków rozpoczyna się od tych, pomiędzy którymi znajdzie się odpływ (pion spustowy). Haki mocuje się po obu stronach odpływu, w odległości ok. 15 cm od niego (z każdej strony). Następnie pomiędzy hakami rozciąga się sznurek, który wyznaczy linię montażu kolejnych haków. Bardzo ważne jest to, żeby zachować spadek w kierunku rury spustowej. Powinien on wynosić 3 mm na każdy 1 metr bieżący. Natomiast maksymalne odległości między hakami wynoszą 60 cm (jeśli wymagają tego względy estetyczne, wynikające np. z proporcji, czy wymiarów dachu, haki można zamontować w mniejszych odstępach od siebie). Wyjątkiem są też haki znajdujące po obu stronach łączenia rynien – optymalna odległość między nimi to ok. 40 cm.
Krok 3. Mocowanie rynien
Kiedy haki są zamocowane, czas na montaż rynien. Zaczyna się go od wyznaczenia miejsc, w których wypadną łączenia rynien. Chodzi o to, żeby łączniki znalazły się pomiędzy hakami, optymalnie w odległości ok. 15 cm (lub mniej).
Rynny umieszcza się w hakach. Wpina się je, zaczynając od miejsca znajdującego się najdalej od odpływu. Następny etap to łączenie ich za pomocą łącznika (z zachowaniem dylatacji od 5 do 10 mm).
Rynny łączy się aż do miejsca, w którym przewidziano odpływ. W tym miejscu w dnie rynny trzeba wyciąć otwór, przez który woda będzie spływać do odpływu. Wylot otworu powinien mieć średnicę rury spustowej. Krawędzie otworu wygina się lekko zgodnie z kierunkiem spływu wody i zabezpiecza. Następnie na rynnę zakłada się odpływ i mocuje go, trzeba przy tym pamiętać o zagięciu tylnych listków o krawędź rynny. Należy też zagiąć listki montażowe, znajdujące się na hakach.
Na koniec montuje się zaślepki uszczelkowe na końcach rynny. Zaślepkę mocuje się zaginając specjalne uszko, ale to połączenie warto wzmocnić i uszczelnić za pomocą kleju uszczelniającego do stali.
Uwaga: elementów ze stali cynkowanej oraz zabezpieczonej innymi powłokami nie wolno ciąć szlifierkami kątowymi!
Krok 4. Narożniki rynien
Kolejny etap prac to montaż narożników wewnętrznych i zewnętrznych. Jeśli są one wyposażone w uszczelki, to zaleca się pokrycie ich sprejem poślizgowym (tak samo postępuje się przy montażu narożników za pomocą złączek). Narożniki łączy się z rynną za pomocą połączenia klamrowego lub kluczykowego, trzeba pamiętać również o dogięciu zaczepów w zawinięcie rynny, a także – dociśnięcie uszczelki.
Krok 5. Obejmy do rur spustowych
Po zakończeniu montażu poziomej linii orynnowania, przechodzi się do zamocowania pionowych rur spustowych. Ten etap prac zaczyna się od zamocowania kołków do elewacji. Posłużą one do zamocowania obejm, w których zostaną osadzone rury spustowe. Ważne jest, żeby długość kołków dobrać do grubości ocieplenia elewacji. Natomiast powinny być rozmieszczone tak, żeby obejmy znalazły się w odległości maksymalnie 180 cm od siebie.
Krok 6. Montaż rur spustowych
Montaż rur spustowych zaczyna się od montażu kolanek. Pierwsze z nich należy zamocować i przykręcić do odpływu. Drugie łączy się z nim tak, żeby „przybliżyć” rury spustowe do elewacji. Drugie kolanko powinno być podparte obejmą.
Następnie rury spustowe wsuwa się w obejmy. Łączenie kolejnych odcinków rur wykonuje się za pomocą specjalnych muf (trzeba pamiętać o zachowaniu dylatacji na łączeniach). Na koniec zaciska się i skręca obejmy, podtrzymujące rury. Trzeba przy tym uważać, żeby ich nie uszkodzić.
Krok 7. Połączenie z kanalizacją
Montaż systemu rynnowego kończy połączenie go z kanalizacją deszczową. W tym celu w gruncie pod rurą spustową montuje się osadnik uniwersalny. Jest on wyposażony w klapkę, która pełni funkcję blokady zapadowej oraz wewnętrzny kosz, do którego trafiają wszelkie zanieczyszczenia. Osadnik z jednej strony łączy się z rurą spustową, a jego odpływ – za pomocą elastycznego kolana – z rurami kanalizacji deszczowej.
Podpowiadamy: Jak sprawdzić, czy rynny są dobrze zamontowane