Kominy systemowe składają się z fabrycznie przygotowanych elementów. Rury spalinowe wykonane z materiałów o odpowiednich parametrach (kwaso- i ognioodpornych). Umieszcza się je w obudowie z pustaków ceramicznych lub keramzytobetonowych.
Budowa takiego komina jest znacznie szybsza, łatwiejsza i tańsza niż tradycyjnego. Ponadto kominy systemowe są szczelne i zajmują mniejszą powierzchnię budynku niż murowane (zwłaszcza w przypadku kanałów wentylacyjnych). O budowie komina systemowego mówimy w kontekście montażu wszystkich prefabrykowanych elementów.
Zanim zbudujesz komin
Pamiętajmy, że komin dobiera się zawsze do urządzenia grzewczego. Ta zasada dotyczy również kominów systemowych. Wynika to z faktu, że urządzenia grzewcze różnią się specyfiką paliwa, pracy i konstrukcją. A to wpływa na charakterystykę emitowanych przez nie spalin.
Trzeba też określić wysokość komina oraz jego średnicę. Długość zależy od wysokości budynku, z kolei średnicę dobiera się m.in. uwzględniając wysokość. Parametry komina powinny być podane w projekcie budynku. Można także skorzystać z wiedzy i doświadczenia renomowanych producentów systemów kominowych.
Montaż komina systemowego – podstawowe zasady
Miejsce pod komin powinno być określone w projekcie domu. W tym miejscu trzeba przygotować fundament. Robi się to jednocześnie z fundamentami pod ściany domu.
Budowę każdego komina systemowego rozpoczynamy od szczegółowego zapoznania się z instrukcją montażu. Zanim jednak zamontujemy pierwszy element, musimy ułożyć izolację przeciwwilgociową i uwzględnić poziomu zera budynku. Dzięki temu przy wylewaniu posadzki nie zabetonujemy zbiornika na kondensat.
Kiedy podbudowa jest przygotowana, zaczynamy montaż elementów komina. Pustaki obudowy spaja się tradycyjną zaprawą cementowo-wapienną. Elementy ceramiczne łączymy na kit lub silikon kwasoodporny, dostarczany wraz z innymi elementami komina.
Ważną kwestią jest ustalenie wysokości, na jakiej będzie podłączone urządzenie grzewcze, czyli miejsce mocowania trójnika spalin. Zależy to od typu kotła i powinno być określone przez montera instalacji. Przykładowo przyłącze kominka najczęściej montowane jest na wysokości 2,20m pod kątem 45°. Przełożenie trójnika spalin jest wprawdzie możliwe, ale kłopotliwe.
Jeśli komin wymaga termoizolacji, po ustawieniu każdego pustaka, układa się w nim wełnę mineralną, a następnie wkłada rurę szamotową. Te czynności powtarza się do uzyskania odpowiedniej wysokości komina. Można też skorzystać z innowacyjnego rozwiązania, jakim są pustaki perlitowe. Nie wymagają one dodatkowej izolacji.
Natomiast jeśli system kominowy nie musi mieć termoizolacji, na rury nasuwa się obręcze dystansowe.
Wykończenie komina systemowego
Pamiętajmy, że system kominowy musi być zdylatowany – nie może on być trwale połączony ze ścianą. Jeśli ściana jest z materiałów łatwopalnych, trzeba zostawić odstęp o szerokości 5 cm. W stropach zazwyczaj zostawia się otwór na komin, jeśli go nie ma to musimy postępować identycznie jak ze ścianą.
Fragment komina wystający ponad dach wykańcza się standardowo (można go otynkować, obłożyć płytkami klinkierowymi itp.).
Możliwe jest też dodatkowe wzmocnienie komina. Robi się to w sytuacjach, gdy nad dach wychodzi dłuższy odcinek komina, niż długość deklarowana przez producenta. Wtedy w otwory narożne pustaków wkłada się specjalne gwintowane pręty. Stanowią one swego rodzaju zbrojenie.
Na sam koniec montujemy tzw. czapkę betonową (gotową lub wykonaną samodzielnie). Pamiętajmy też o akcesoriach przewidzianych przez producenta systemu kominowego.
W miejscu, w którym komin przechodzi przez pokrycie dachu musi być wykonana szczelna obróbka blacharska.
Gotowy komin musi być sprawdzony i zatwierdzony przez mistrza kominiarskiego.
Budowa komina – uwaga na błędy
Montując komin systemowy zwróćmy uwagę czy:
- na rurach ceramicznych nie występują pęknięcia,
- połączenia między rurami są szczelne,
- przy kotle na paliwa stałe lub kominku z płaszczem wodnym, sprawdźmy czy zamontowany jest odkraplacz do odprowadzania skroplin.
Pamiętajmy też o zapewnieniu dostępu do komina – montażu wyłazu dachowego (jak najbliżej komina) i ewentualnie – ławy i stopni kominiarskich. Bez tego nie uzyskamy odbioru kominiarskiego.
