Do tradycyjnych kominów murowanych można podłączać urządzenia grzewcze, które wytwarzają dużą ilość dymu o wysokiej temperaturze. Do takich urządzeń należą starszej generacji kotły węglowe i koksowe, otwarte kominki oraz piece i kuchnie kaflowe. Jednak już nowoczesny kocioł na gaz lub olej oraz kominek z wkładem nie może zostać podłączony do ceglanego komina. Chodzi tu zwłaszcza o temperaturę spalin, do której należy dostosowywać wnętrze przewodu. Innowacyjne i jednocześnie wydajniejsze urządzenia grzewcze wydzielają spaliny o dużo niższej temperaturze niż dym pochodzący ze starych pieców na paliwa stałe. Powoduje to tworzenie się w ceglanych kominach skroplin, które niszczą i uszkadzają strukturę murów. Dlatego też tradycyjne kominy murowane coraz częściej zastępuje się lub regeneruje je poprzez zastosowanie odpowiednich systemów stalowych lub ceramicznych. Wybierając system kominowy, trzeba przede wszystkim uwzględnić jego przekrój oraz wysokość.
Moc kotła a przekrój komina
Do precyzyjnego obliczenia wymaganych przekrojów przewodów kominowych służą skomplikowane wzory matematyczne. Jednak umiejętność ich wykorzystywania nie jest niezbędna, by zakupić prawidłowo dobrany system kominowy. Wszyscy poważniejsi producenci tych elementów wyliczą dla nas przekrój i dostosują go zarówno do mocy kotła, jak i do rodzaju paliwa, jakim urządzenie jest opalane. Inną sprawą jest, że także wytwórcy kotłów podają w instrukcjach obsługi swoich urządzeń, minimalne przekroje kominów. Inwestorzy powinni jedynie zdawać sobie sprawę, że im większą mocą dysponuje kocioł, tym komin powinien mieć większy przekrój. W takich kotłach powstaje bowiem większa ilość spalin, które trzeba odprowadzić na zewnątrz. Dla budownictwa jednorodzinnego za optymalną uważa się średnicę 180 mm. Jest ona wystarczająca na odprowadzenie spalin z większości rodzajów kotłów oraz z kominków.
Wysokość komina dla kotłów z otwartą komorą spalania
To kolejny bardzo ważny parametr, który należy uwzględnić zestawiając kocioł z kominem. Wysokość komina powinna być taka, by zapewniała wymaganą siłę ciągu kominowego (podciśnienia w kanale). Ma to decydujący wpływ na przebieg spalania paliwa w kotle. Z kolei ciąg powstaje z różnicy temperatur spalin i otoczenia. Efektywna i jednocześnie minimalna wysokość komina (liczona od paleniska do wylotu) dla kotłów opalanych gazem wynosi 4 m. Natomiast dla kotłów opalanych olejem opałowym – 5 m. Wytyczne te dotyczą kotłów z otwartą komorą spalania. W sytuacjach, w których chcemy podłączyć nowy kocioł do starego komina należy liczyć się z tym, że ciąg może okazać się za słaby. Wówczas sposobem na poprawę sytuacji jest podwyższenie komina. Niekiedy ciąg udaje się również poprawić poprzez montaż specjalnych turbowentylatorów.
Komin a kocioł z zamkniętą komorą spalania
W kotłach z zamkniętą komorą spalania oraz kondensacyjnych stosuje się wentylatory wymuszające przepływ powietrza i spalin. Wówczas naturalny ciąg kominowy jest praktycznie zbędny, co pozwala na nieco inne podłączenie kotła. Przewód powietrzno – spalinowy może mieć w tym przypadku mniejszy przekrój i można prowadzić go na wiele różnych sposobów. Często stosowanym rozwiązaniem jest system poziomy, w którym rura wyprowadzona jest na zewnątrz budynku przez ścianę. Należy tu jednak uwzględnić fakt, że ta metoda dopuszczalna jest przy kotłach o mocy do 21 kW i pod warunkiem usytuowania wylotu rury na wysokości 2,5 m oraz w odległości 0,5 m od płaszczyzny ściany. Odmiennym sposobem podłączenia kotła z zamkniętą komorą spalania lub kondensacyjnego jest zastosowanie w kominie murowanym wkładu ze stali kwasoodpornej. W tym jednak przypadku przekrój komina murowanego musi wynosić przynajmniej 14 x 14 cm.
Komin w zależności od rodzaju paliwa do opalania kotła
Jak zostało to już wspomniane na wstępie – z tradycyjnym kominem murowanym mogą współpracować wysokotemperaturowe kotły na paliwa stałe (kotły starszej generacji). Nowe urządzenia grzewcze tego typu wymagają wykonania komina z kamionki lub stali kwasoodpornej. Również takie właśnie kominy należy stosować przy wykorzystywaniu w kotłach gazu bądź oleju opałowego. Dostępność elementów systemów kominowych z wymienionych powyżej materiałów jest powszechna, co pozwala na zbudowanie różnych typów kominów nowych oraz udoskonalenie kanałów już istniejących. Jako nowe i odpowiadające aktualnym wymaganiom mogą powstawać kominy wewnętrzne oraz zewnętrzne (zespolone z budynkiem lub samonośne). Zaś poprzez modernizację starego kanału spalinowego rozumieć należy zastosowanie odpowiedniego wkładu (sztywnego bądź elastycznego). W sytuacjach, gdy stary komin nie jest idealnie prosty, warto zdecydować się na giętki wkład stalowy, gdyż bez trudu umieścimy go w istniejącym kanale.
Kominy z kwasoodpornej stali są przeznaczone przede wszystkim dla kotłów gazowych i olejowych. Są jednak też i elementy z tego materiału, które nadają się do współpracy z kotłami na paliwa stałe. Stal kwasoodporna szybko się nagrzewa, dzięki czemu równie szybko wytwarza się ciąg.
Z kolei ceramika (kamionka) nagrzewa się dużo wolniej, ale też i dużo wolniej ulega stygnięciu. Nadaje się zatem do kotłów opalanych paliwami stałymi. Jednak poprzez wysoką odporność na działanie kwasów można odprowadzać nią także spaliny pochodzące z kotłów kondensacyjnych.
Uwaga! Każdy nowy komin wymaga fachowego odbioru kominiarskiego. W trakcie użytkowania konieczne jest również poddawanie go okresowym kontrolom (jeden raz w roku). Eksploatowane kominy należy też czyścić. Przewody spalinowe – czyścimy dwa razy w roku, a dymowe – cztery razy.
