Zadaszenie na taras. Polecamy dostępne rozwiązania

Aura panująca na dworze nie zawsze bywa jednak sprzyjająca, dlatego też taras powinien mieć zadaszenie, które ochroni nas przed opadami deszczu, czy niechcianymi w danym momencie promieniami słońca. Dobrym rozwiązaniem jest zadbanie o zadaszenie tarasu już na etapie projektowania i budowy domu – i wysunięcie połaci dachu tak, aby chroniła taras. Jeśli jednak nie pomyśleliśmy o tym rozwiązaniu, to nic straconego. Do wyboru mamy kilka innych możliwości.

Niektórzy z nas próbują iść na łatwiznę, ustawiając na tarasie zwykły ogrodowy parasol. Rozwiązanie to nie jest jednak zbyt praktyczne. Przede wszystkim osłania taras jedynie miejscowo. Ponadto, trzeba pamiętać o składaniu parasola przed nadciągającą burzą lub silniejszym wiatrem. W przeciwnym razie ulegnie on zniszczeniu lub pofrunie w powietrze, a nasz taras pozostanie bez żadnego osłony.

Jeżeli już jednak postanowiliśmy zakupić parasol, który ma chronić nasz taras przed słońcem – dokładnie przyjrzyjmy się jego konstrukcji i materiałowi, z jakiego został wykonany. Duże parasole powinny mieć ciężką i solidną podstawę, najlepiej z granitu lub betonu. Wówczas jest szansa, że utrzymają stabilność nawet w czasie niesprzyjających warunków atmosferycznych.

Rozwiązanie proste, choć mało odporne na silniejsze podmuchy wiatru. Markizy montuje się do ściany budynku i zwija lub rozwija według uznania i potrzeby. Po rozłożeniu tkanina jest napinana i podtrzymywana przez stelaż wykonany z aluminium. Jak wiadomo, aluminium jest stosunkowo lekkie i w dodatku nie koroduje, co pozwala łatwo zwijać i rozwijać markizę. Dlatego właśnie w czasie wietrznej pogody markiza powinna zostać zwinięta.

Ten rodzaj zadaszenia może mieć szerokość od 2 do 18 m i wysięg od 1,5 do 7 m. W przypadku markiz obszerniejszych, na stelaż stosuje się wzmocnione stopy aluminium.

Ceny markiz zależą głównie od tego, w jaki sposób chroniona jest tkanina po zwinięciu zadaszenia. Najtańsze są markizy bez kasety chroniącej, nieco droższe – w tzw. półkasecie, czyli z ochroną od góry i najdroższe – markizy posiadające pełną aluminiową kasetę. Dodatkowo, cena będzie znacznie wyższa, jeśli zdecydujemy się na markizę wyposażoną w napęd elektryczny, zastępujący tradycyjne korby, służące do składania i rozkładania zadaszenia lub zdalne sterowanie, albo czujniki słońca i wiatru. Sterują one markizą, rozkładając ją i składając, kiedy jest taka potrzeba. Warto jednak zaznaczyć, że to dość kosztowne rozwiązanie.

Montaż markizy będzie najprostszy, jeżeli przymocujemy ją śrubami do krokwi dachowych. Jeżeli zdecydujemy o przykręceniu markizy do nadproża okiennego, konieczne jest wywiercenie w nim otworów i zakotwienie dybli. Na ścianach, które posiadają dokładne ocieplenie zaleca się stosować specjalne kotwy chemiczne. Wówczas wywiercone otwory wypełnia się klejową masą i wsuwa w nie pręty z gwintem. Dopiero do nich można przykręcić uchwyty i ostatecznie zamocować markizę.

Jako osłona tarasu doskonale sprawdzają się w tym przypadku wszelkiego rodzaju pnącza i winorośle. Ich odpowiednio ukształtowane pędy są w stanie stworzyć fantastyczną ochronę tarasu przed słońcem i częściowo również przed padającym deszczem. Roślinom trzeba jednak stworzyć właściwą podporę. Może to być ogrodowa pergola lub trejaż.

Pergola to konstrukcja z dwóch szeregów słupków i wspierającego się na nich ażurowego zadaszenia, na którym znajduje oparcie rozrastająca się roślinność. Przeważnie przylega ona do ściany budynku. Trejaż może stanowić konstrukcja wolnostojąca, wykonana dowolnie z drewna lub giętego żelaza.

Warto dodać, że zielone, naturalne zadaszenia tarasów zachwycają swoim charakterem i wyglądem niemal każdego, ale jednocześnie są też ulubionym miejscem bytowania nieznośnych zwłaszcza wieczorami – komarów.

Stałe zadaszenie tarasu to solidność i gwarancja ochrony jego powierzchni przez cały rok. Wada stałych konstrukcji polega jednak na tym, że mogą one ograniczać dostęp światła do pomieszczeń przylegających do tarasu. Dodatkowo, jeśli zadaszenie umiejscowimy bezpośrednio pod połacią dachu konieczne jest zadbanie, aby nie zsuwał się na nie śnieg. Ciągły jego napór może, bowiem zniszczyć pokrycie lub nawet uszkodzić całą konstrukcją zadaszenia.

Do wykonania konstrukcji najczęściej stosuje się drewno, aluminium lub stal. Jako pokrycia sprawdzają się płyty z poliwęglanu komorowego, blachodachówki i gonty bitumiczne. Nie ma również przeciwwskazań, by zadaszenie pokryć dachówką ceramiczną lub nawet betonową. Należy tylko pamiętać, że konstrukcja nośna musi być wówczas odpowiednio wytrzymała, a to znacznie podnosi koszty inwestycji.

Obecnie najczęściej stosowane pokrycie tarasów. Poliwęglan komorowy jest lekki i plastyczny, co umożliwia łatwe dopasowanie kształtu zadaszenia do indywidualnych upodobań. Płyty przeważnie są przezroczyste, jak szkło, ale spotkać można też ich wersje barwione lub zmatowione. Wówczas lepiej chronią przed promieniami słońca, ale też utrudniają docieranie światła dziennego do pomieszczeń znajdujących się przy tarasie.

Płyty mają grubość od 4 do 12 mm, przy czym im większa jest ich grubość, tym lepiej izolują cieplnie. Poliwęglan komorowy jest wytrzymały, dobrze znosi różne warunki atmosferyczne i wahania temperaturowe ( od -40 do +120°C), ale szkodliwie wpływa na niego promieniowanie UV. Z tego powodu zabezpiecza się go na wierzchu warstwą akrylu.

Pokrycie zadaszenia tarasu może być również wykonane z tego samego materiału, co pokrycie całego dachu domu. Wówczas na zadaszenie tarasu można wykorzystać końcówki materiału, pozostałe po kryciu dachu i dodatkowo osiągnąć spójny wygląd całego budynku.

Blachodachówki to materiał bardzo trwały, ale niestety nie przepuszcza światła i wymaga ułożenia podbitki.
Gont bitumiczny mocuje się do poszycia wykonanego z impregnowanego drewna. Materiał ten także charakteryzuje odpowiednia trwałość, a dodatkowo jest on lekki. Cecha ta pozwala zastosować niewzmacnianą konstrukcję zadaszenia i zaoszczędzić nieco pieniędzy na materiale na nią.