Porównanie pap dachowych

Marta Balcerowska, Ewa Kulesza
Przeznaczone są do stosowania na dachach o różnych kształtach i o różnym kącie nachylenia. Można je układać pod każdego rodzaju materiał pokryciowy lub jako pokrycie tymczasowe. Na dachach płaskich są niezastąpione. Zestawienie pap dachowych
Porównanie pap dachowych

Na dachach znajdują zastosowanie:

  • Papy wierzchniego krycia – wykorzystywane jako wierzchnie warstwy pokryć wielowarstwowych oraz jednowarstwowe pokrycia dachowe. Charakteryzują je osnowy o dobrych parametrach technicznych oraz wykończenie gruboziarnistą posypką mineralną.
  • Papy podkładowe – stosowane jako warstwy podkładowe w różnego rodzaju pokryciach dachowych (w tym z gontów bitumicznych), a także jako izolacje przeciwwilgociowe i wodoszczelne. Przeznaczone są też do wykonywania nowych i renowacji starych pokryć dachowych w układach wielowarstwowych.
  • Wentylacyjne – znajdują zastosowanie, kiedy wymagana jest wentylacja podłoża (aby nie dopuścić do kondensacji pary wodnej w warstwie izolacji dachu). Są najczęściej perforowane – mają na całej powierzchni otwory o średnicy około 40 mm.

Budowa papy

Budowa papy jest kilkuwarstwowa. Przekrój papy wygląda następująco (od dołu):

  • warstwa folii z tworzywa sztucznego (folia antyadhezyjna zapobiegająca sklejaniu się zrolowanej papy), czasem też posypka mineralna lub talk,
  • masa bitumiczna,
  • warstwa osnowy nośnej,
  • masa bitumiczna,
  • warstwę wykończenia stanowi posypka mineralna.

Do produkcji pap dachowych używa się najczęściej asfaltu modyfikowanego. Jego modyfikacja polega na dodaniu w procesie produkcji odpowiedniej ilości elastomerów termoplastycznych SBS (stosowane częściej) lub plastyfikatorów APP.

Papy modyfikowane SBS
Odznaczają się dobrą elastycznością, wysoką przyczepnością do podłoża oraz odpornością na temperatury w zakresie od -20°C do +120°C.

Papy modyfikowane APP
Mają większą  odporność na wysokie temperatury (do 1500°C) i promienie UV oraz bardzo dobrą przyczepność do wszelkiego rodzaju podłoży budowlanych. Są stabilniejsze wymiarowo w wysokich temperaturach, ale mniej odporne na niższe temperatury (poniżej -100°C).
Bardzo ważną warstwą papy jest osnowa. Jest to warstwa nośna pokrycia, inaczej nazywana też wkładką nośną, nasycona materiałem bitumicznym. Jej rodzaj znacząco wpływa na właściwości papy – zapewnia stabilność wymiarową i odporność na uszkodzenia mechaniczne (np. rozerwanie). Producenci w opisie technicznym papy podają informację o gramaturze – określa ona wagę osnowy w gramach na metr kwadratowy. Im wartość gramatury jest większa, tym papa jest mocniejsza. Mocne osnowy mają gramaturę w granicach 200-250 g/m².
Często spotykaną i sprawdzoną osnową jest tkanina szklana – bardziej wytrzymała i stabilna wymiarowo oraz włóknina poliestrowa (najbardziej zaawansowana technologicznie), której rozciągliwość względna dochodzi do 50%, jest wytrzymała na rozerwanie, czynniki atmosferyczne
i  bardzo trwała.
Wierzchnia warstwa papy to posypka mineralna. Stanowi ją najczęściej piasek kwarcowy, naturalny lub barwiony łupek, a także ceramizowany granulat bazaltowy. W papach podkładowych posypka ta jest na ogół drobnoziarnista, zaś w nawierzchniowych - gruboziarnista. Chroni ona produkt przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz promieniowaniem UV. Posypka mineralna barwiona jest często na różne kolory, np. szary, czerwony, zielony, brązowy i czarny, jak również biały i żółty, ma więc także znaczenie estetyczne.

Porównanie pap dachowych

Technologia układania

Zgrzewanie - podłoże oraz spodnią warstwę papy rozgrzewa się palnikiem gazowym (z którego generowany jest ogień) aż do momentu stopienia folii - jednocześnie powoli i równomiernie rozwija się rolkę. Nadtopiony asfalt łączy papę z podłożem.
Prac dekarskich z zastosowaniem pap termozgrzewalnych nie należy wykonywać w przypadku zawilgocenia powierzchni dachu, jej oblodzenia i podczas opadów atmosferycznych oraz przy silnym wietrze.
Mocowanie mechanicznie – do mocowania mechanicznego pap używa się tradycyjnego młotka i specjalnych gwoździ papowych, nazywanych potocznie papiakami (mocowanie na podłożu drewnianym). Korzysta się także ze specjalnych urządzeń mocujących. Do podłoży drewnianych używa się wtedy wkrętów, a do podłoży betonowych i blaszanych – łączników.  Produkowane są również papy samoprzylepne – ich spodnia warstwa zawiera specjalne, klejące substancje bitumiczne.

Porównanie pap dachowych

Transport i przechowywanie

Papa sprzedawana jest w rolkach, a długość wstęgi w rolce wynosi zwykle 5, 10, 15, 20 lub 40 m. Standardowa jej szerokość to 1 m, a grubość przeważnie 2-5 mm.
Rolki papy powinny być przewożone krytymi środkami transportu, w pozycji stojącej i układane w jednej warstwie. Warto je zabezpieczyć przed przewracaniem się i ewentualnym uszkodzeniem.
Zaleca się przechowywać papę w pozycji stojącej, w pomieszczeniach zadaszonych, aby uchronić
ją przed zawilgoceniem i działaniem promieni słonecznych. Jeśli papa w okresie jesienno-zimowym składowana jest w miejscu nieogrzewanym i ulegnie wychłodzeniu, to przynajmniej jeden dzień przed jej ułożeniem powinna być przeniesiona do  pomieszczenia ogrzewanego i wynoszona na zewnątrz bezpośrednio przed montażem.
Decydując się na papę tylko renomowanego, znanego producenta można mieć pewność, że będzie ona najwyższej jakości. Aby wybrać odpowiedni rodzaj papy i właściwie ją zastosować warto poradzić się specjalisty. Wykwalifikowani doradcy techniczni producentów podpowiedzą, który typ papy będzie odpowiedni, aby pokrycie dachu zachowało swoje właściwości przez wiele lat.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Najem krótkoterminowy - czy zmienią się zasady?

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na e-dach.pl e-dach.pl