Łupek uzyskuje się przez cięcie miki na bloki specjalną piłą diamentową. Tak przygotowaną skałę rozwarstwia się na płytki grubości 5 milimetrów. Łupek jest doskonałym materiałem na pokrycie dachu ponieważ jest niepalny i odporny na zmienne warunki pogodowe. Nadaje się szczególnie do krycia dachów
o skomplikowanym kształcie. Takie pokrycie poprawnie ułoży dobry i doświadczony dekarz. Każdy dach pokryty łupkiem jest inny, ponieważ występuje w kilku odcieniach grafitu, oraz w zależności od złoża, w kolorze purpurowym, zielonym i grafitowy. Pod każdy typ krycia należy stosować pełne deskowanie i papę. Łupek może być również wykorzystywany na płytki podłogowe, płyty tarasowe lub stopnie oraz blaty kuchenne, łazienkowe i drążone umywalki.
Pokrycie z łupku jest ciężkie (1m² waży 25-41 kg) i wymaga wytrzymałej więźby. Do wyboru mamy płytki różnych kształtów: prostokątne, łukowe, łuskowe i oktagonalne (ośmiokątne). Wymiary są różne: od 20x20 cm do 30x60 cm. Zalecany spadek dachu to 25 - 90° dla szablonu łukowego i łuski, a dla oktagonalnego i prostokątnego - 30 - 90°.
W Wielkiej Brytanii najczęściej stosowane są szablony prostokątne układane w łuskę, a we Francji prostokątne oraz w kształcie karpiówki. W Niemczech stosuje się wzory: staroniemiecki (Altdeutsche), łukowy (Bogendeckung) i w łuskę (Schuppendeckung), coraz częściej także niemieccy dekarze stosują metodę układania łupku na dziko, tzn. że obróbka i dopasowanie każdego szablonu odbywa się na dachu bezpośrednio przed zamocowaniem.
W Polsce łupek był stosowany na obszarach pozostających dawniej pod wpływami niemieckimi, do dzisiaj można spotkać budynki kryte łupkiem w rejonie wydobycia surowca - w Kotlinie Kłodzkieji okolicach Jeleniej Góry.
