Izolacja nakrokwiowa dachu
Najpopularniejszą metodą ocieplenie poddaszy jest zastosowanie materiału izolacyjnego między i pod krokwiami. W ten sposób mocuje się i tradycyjną wełnę mineralną, jak i nanosi bardziej innowacyjne ocieplenia natryskowe z piany poliuretanowej.
Jednak jest jeszcze inny sposób montażu materiału ociepleniowego, czyli nakrokwiowy. Jak sama nazwa wskazuje, termoizolacja znajduje się w nim po zewnętrznej stronie krokwi. Tego typu ocieplenie wykonuje się ze specjalnych płyt, najczęściej poliuretanowych. W stosunku do tradycyjnego sposobu montażu ocieplenia, ma ono kilka zalet. Przede wszystkim jest mniejsze ryzyko wystąpienia mostków termicznych, czyli osłabienia izolacyjności dachu (płyty układa się na zakład, co zapewnia szczelne połączenia, nie „przeszkadzają” też krokwie). Druga zaleta ma bardziej estetyczny charakter – przy ociepleniu nakrokwiowym, od strony pomieszczeń, pozostaje widoczna konstrukcja więźby. Można więc mieć poddasze z pięknymi i stylowymi belkami. Kolejny plus to fakt, że pomieszczenia poddasza są wyższe o ok. 30 cm w porównaniu z tradycyjnym ociepleniem (tyle wysokości „zabierze” wełna mineralna, do tego trzeba doliczyć też zabudowę).
Czy w ociepleniu nakrokwiowym można zamontować okno dachowe?
Jeśli skuszą nas zalety ocieplenia nakrokwiowego może powstać pytanie – co z montażem okien dachowych? Czy odwrócony układ więźba-ocieplenie uniemożliwi zamontowanie okien w połaci dachu? Na szczęście nie musimy się obawiać szczególnych utrudnień – montaż okien dachowych w ociepleniu nakrokwiowym przebiega w sposób równie mało skomplikowany, co przy tradycyjnym ociepleniu. Jest jednak kilka różnic, na które trzeba zwrócić uwagę.
Montaż okna dachowego krok po kroku
W przypadku montażu okna w ociepleniu nakrokwiowym zalecany jest wyłącznie montaż na łatach montażowych.
Zaczynamy od przygotowania okna do montażu. W tym celu wyjmujemy skrzydło z ościeżnicy. Następnie przygotowuje się otwór montażowy. Tu mamy pierwszą różnicę. Przy standardowym montażu trzeba pozostawić odpowiednią przestrzeń wokół ościeżnicy. Natomiast w tym przypadku wycina się otwór dokładnie o rozmiarach ościeżnicy (można ją wręcz przyłożyć do płyt ocieplenia i odrysować).
Kolejny etap to zaznaczenie na załączonych kątownikach montażowych grubości łat dachowych. Potem kątowniki przykręca się do boków ościeżnicy wkrętami (w odległości 10 cm od naroży i tak, żeby mijały łaty dachowe). Mocując kątowniki trzeba też uwzględnić, czy stosujemy zwykły, czy obniżony montaż okna.
Następnie w przygotowanym otworze umieszcza się ościeżnicę i dokładnie ją poziomuje.
Kiedy ościeżnica jest zamontowana, opracowuje się od środka płyty ociepleniowe. Jest to przygotowanie do wykonania estetycznej obudowy otworu okiennego od strony wnętrza. W tym celu przycina się płyty ociepleniowe równo z tzw. rowkami szpaletowymi zaznaczonymi na ościeżnicy. Górną część płyty (nad oknem) docina się równolegle do podłogi, dolną (pod oknem) – prostopadle do niej. W otworze okiennym o takim kształcie nie będzie problemów z cyrkulacją powietrza, a co za tym idzie – kondensacją pary wodnej na oknie przy sprawnie działającej wentylacji pomieszczeń.
Kolejny etap to zamocowanie skrzydła w ościeżnicy. Skrzydło zamyka się i sprawdza, czy szczeliny pionowe między skrzydłem i ościeżnicą są równe na całej wysokości. Jeśli nie – trzeba przesunąć ościeżnicę w prawo lub lewo, żeby uzyskać równoległe szczeliny. Kiedy to się uda, przykręca się górne kątowniki montażowe do krokwi.
Trzeba też sprawdzić szczelinę między dołem skrzydła i ościeżnicy (robi się to przy skrzydle uchylonym na ok. 5 mm). Położenie ościeżnicy koryguje się za pomocą plastikowych klinów, podkładając je pod górne kątowniki (prawy lub lewy).
Obróbka wokół okna na zewnątrz
Do dalszych prac ponownie wyjmuje się skrzydło z ościeżnicy. Prace te mają na celu zapewnienie odpowiedniej izolacji wokół okna – zarówno przeciwwilgociowej, jak i termicznej. Wygodnie jest skorzystać z gotowych zestawów izolacyjnych, oferowanych przez producentów okien. Składają się z materiału termoizolacyjnego oraz fartucha z folii paroprzepuszczalnej, służącej do połączenia z analogiczną warstwą dachu.
Trzeba też pamiętać o montażu nad oknem specjalnej rynienki odwadniającej, która będzie odprowadzać nadmiar wody opadowej znad okna (jest ona w zestawie z oknem).
Następnie montuje się kołnierz z blachy pod oknem (dobiera się go do wysokości pokrycia) oraz oblachowanie zewnętrzne okna.
Obróbka wokół okna od wewnątrz
Od wewnątrz wnękę okienną musimy zabezpieczyć folią paroszczelną (lub skorzystać z gotowych kołnierzy oferowanych przez producentów) i wykończyć ją np. płytami gipsowo-kartonowymi lub gotowymi tzw. szpaletami.
