Normy dla kominów

Dom może mieć jeden lub kilka kominów. Ze względów praktycznych, w jednym kominie umieszcza się wszystkie przewody kominowe: spalinowy, dymowy i wentylacyjny. Ważną zasadą jest to, by każde ogrzewane i wentylowane pomieszczenie miało oddzielny przewód wentylacyjny.
Rozmiary przewodów określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku, w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690). Są one również uzależnione od sprawności
i rodzaju kotła.
Przewody kominowe w budynku: wentylacyjne, spalinowe i dymowe powinny wymiarem przekroju, sposobem prowadzenia i wysokością stwarzać potrzebny ciąg zapewniający wymaganą przepustowość oraz spełniać wymagania określone w Polskich Normach dotyczących wymagań technicznych dla przewodów kominowych oraz projektowania kominów.

Komin spalinowy

Przewody spalinowe i obudowa komina muszą być wykonane z materiałów niepalnych i spełniać wymagania dotyczące badań ogniowych małych kominów. Obudowa kanałów powinna mieć odporność ogniową 60 minut.  Dopuszcza się wykonanie obudowy, o której mowa, z cegły pełnej grubości 12 cm, murowanej na zaprawie cementowo-wapiennej, z zewnętrznym tynkiem lub spoinowaniem.
Między wylotem przewodu spalinowego i dymowego a najbliższym skrajem korony drzew dorosłych należy zachować odległość co najmniej 6 m.

Wymiary przekroju poprzecznego kanałów spalinowych dostosowane powinny być do ilości odprowadzanych spalin, liczby i wielkości połączonych z przewodem palenisk, wysokości przewodu
i różnicy temperatur spalin i powietrza zewnętrznego. Według Rozporządzenia Ministra Infrastruktury, przy odprowadzaniu spalin z jednego lub dwóch pieców węglowych pod-łączonych do wspólnego przewodu albo z jednego pieca gazowego kąpielowego wymiary przewodu powinny wynosić:

• najmniejszy wymiar przekroju lub średnica murowanych przewodów kominowych spalinowych
  o ciągu naturalnym i przewodów dymowych powinna wynosić co najmniej 0,14 m (14x14 cm dla przekroju kwadratowego, 15 cm dla kołowego),
• dopuszcza się przewody o średnicach mniejszych (np. 12 cm), których zastosowanie wynika
  z nowych technologii i postępu w technice spalania (średnicę można więc dobrać do odpowiedniego typu paleniska i przewidywanej mocy),
• kominy, które mają przekrój większy niż 0,075 m² powinny być wydzielone z konstrukcji budynku,
• przewody i kanały spalinowe odprowadzające spaliny od kotłów grzewczych z palnikami na paliwa gazowe o obciążeniu powyżej 35 kW powinny mieć przekrój wynikający z obliczeń,
• trzony kuchenne na paliwo stałe oraz paleniska otwarte (kominki) o wielkości otworu paleniskowego kominka do 0,25 m² mogą być przyłączone wyłącznie do własnego, samodzielnego przewodu dymowego, posiadającego co najmniej wymiary 0,14x0,14 m; w przypadku trzonów kuchennych typu restauracyjnego oraz kominków o większym otworze paleniskowym - co najmniej 0,14 x 0,27m,
• piece na paliwo stałe, posiadające hermetyczne zamknięcie, mogą być przyłączone do jednego przewodu dymowego o przekroju co najmniej 0,14 x 0,14 m, pod warunkiem zachowania różnicy poziomu włączenia co najmniej 1,5 m oraz nie przyłączania więcej niż trzech pieców do tego przewodu,
• długość przewodów spalinowych poziomych (czopuchów) nie powinna wynosić więcej niż 1/4 efektywnej wysokości komina i nie więcej niż 7 m.

Przewody spalinowe i dymowe powinny być wyposażone, odpowiednio, w otwory wycierowe lub rewizyjne, zamykane szczelnymi drzwiczkami, a w przypadku występowania spalin mokrych - także w układ odprowadzania spalin.

Kominy używane sezonowo powinny być zabezpieczone siatką odporną na korozję, nie dopuszczając do zakładania gniazd przez ptaki.
Na kominach nie można instalować urządzeń technicznych i sanitarnych, nie stanowiących wyposażenia komina.

Lokalizacja wylotów komina

Przewody wentylacyjne

Przewody wentylacyjne, tak jak dymowe czy spalinowe muszą być wykonane z materiałów niepalnych. Palne izolacje cieplne i akustyczne oraz inne palne okładziny mogą być stosowane jedynie na zewnętrznej ich powierzchni w sposób ograniczający rozprzestrzenianie się ognia.

Wymiary przewodów wentylacyjnych określa się na podstawie ilości odprowadzanego powietrza, wysokości przewodów i różnicy temperatur.

Przekrój kanałów do wentylacji grawitacyjnej powinien mieć powierzchnię najmniej 0,016 m² oraz najmniejszy przekrój 0,11 m. W kanałach wentylacji mechanicznej wymiary przewodów wynikają z obliczeń przepływów powietrza Według Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 2002 roku (par.141) zabrania się stosowania:

• zbiorczych przewodów wentylacji grawitacyjnej,
• grawitacyjnych zbiorczych przewodów spalinowych i dymowych. W jednym przypadku dopuszcza się stosowanie zbiorczych przewodów - jeśli są przystosowane do pracy z urządzeniami z zamkniętą komorą spalania i wyposażone w zabezpieczenia przed zanikaniem ciągu kominowego
• indywidualnych wentylatorów wyciągowych w pomieszczeniach, w których znajdują się wloty do przewodów spalinowych.

Przewody wentylacyjne powinny być znajdować się pomiędzy pomieszczeniami ogrzewanymi. Zaleca się prowadzenie przewodów wentylacyjnych i spalinowych obok siebie oraz wyprowadzanie ich ponad dach na wysokość zabezpieczającą przed zadmuchiwaniem.
Dopuszcza się wykonywanie kanałów poziomych o długości do 2 m, łączących pomieszczenia wentylowane z pionowym kanałem wywiewnym. Kanał poziomy powinien być wykonany z blach, bez dodatkowych załamań i o przekroju zwiększonym o 50% w stosunku do kanału pionowego.

Kanały kominów powinny być wykonane z odpowiednich materiałów. Powinny one być dopuszczone do stosowania w budownictwie w zakresie sanitarnym, a także parametrów ciśnienia, temperatury, wilgotności i odporności ogniowej. Ponadto wyloty kanałów powinny być dostępne do czyszczenia i okresowej kontroli. W tym celu należy wykonać stałe dojścia do kominów.

Wyprowadzenie przewodów wentylujących piony kanalizacyjne do przewodów dymowych i spalinowych oraz do przewodów wentylacyjnych pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi jest zabronione!