Gonty
Wykonuje się je z drewna modrzewiowego, świerkowego, jodłowego lub dębowego. Drewno powinno być dobrej jakości, bez zgnilizny i z minimalną liczbą sęków. Gonty są trudne do wykonania, mogą być cięte - wtedy mają gładką powierzchnię lub łupane - z nieregularną, chropowatą powierzchnią. Gont łupany - formowany zgodnie z naturalnym, warstwowym przebiegiem włókien drewna - jest trwalszy od gontu ciętego.
Wióry
Są to płaty strugane z drewna osikowego, które jest miękkie, ma mało sęków i nie jest lubiane przez korniki czy termity. Drewno na pokrycie dachu powinno mieć jednakową wilgotność. Podczas składowania trzeba je zabezpieczyć, ponieważ schnąc może się kurczyć i skręcać. Gonty lub wióry można ułożyć na każdym dachu, nawet o bardzo skomplikowanym kształcie, ale wymaga to dużych umiejętności. Szczególnej dokładności wymaga wyłożenie miejsca wokół komina, w koszu, przy okapie oraz wokół okna połaciowego.
Kształty i wymiary
Gont ma kształt klina (zwęża się na szerokości). Zwykle mają szerokość 7-12 cm, długość 50-70 cm i grubość 15 mm (grubsza krawędź), oraz wpusty do łączenia poszczególnych gontów. Wióry mają zazwyczaj 30-60 cm długości, 6-8 cm szerokości i grubość 4-5 mm. Układane na narożach dachu są zwykle dwa razy szersze. Wszystkie elementy drewniane przybija się do podłoża gwoździami. Pokrycie z gontów układane jest tak, że w każdym miejscu dachu powinny tworzyć dwie lub trzy warstwy, a pokrycie z wiórów cztery lub pięć warstw.
